موانع برقراری ارتباط

موانع برقراری ارتباط

ارتباط تنها زمانی با موفقیت صورت می‌گیرد که گیرنده، منظور فرستنده پیام را درک کند، هرکدام از گام‌های فرآیند ارتباط ممکن است بر اثر بعضی از اختلالات یا نویز[۱] مسدود شود. چنین اختلالی ممکن است در اثر انواع مختلفی از موانع ارتباط از قبیل اختلالات ادراکی یا زبان، محیط‌های محدودکننده، و عوامل گمراه کننده به وجود آیند.

اختلافات ادراکی و زبانی: ما در دنیا مدام با چشم‌اندازها، صداها و بوها و غیره بمباران می‌شویم. ذهن ما این جریان احساسی را به صورت یک نقشه طوری سازماندهی می‌کند که درک ما از واقعیت را ارائه دهد. حتی زمانی که دو فرد یک رخداد واحد را تجربه می‌کنند تصاویر ذهنی آنان از آن رخداد یکسان نیست. زیرا ادراک هرکسی منحصر به خود اوست.

زبان یک کد قراردادی است و بسته به تعاریف مشترک افراد از آن، در طی صحبت با هم، آنها می‌توانند یک معنی برداشت کنند.

محیط‌های محدود کننده: هرکدام از پیوندهای زنجیره ارتباط در معرض خطا هستند. تا زمانی که پیام راه خود را در تمام طول مسیرش به جهت بالا و پایین زنجیره طی می‌کند، ممکن است تشابه هویت خود با ایده اصلی ایجاد شده را از دست بدهد. از آن گذشته، اگر شبکه ارتباط رسمی یک شرکت جریان اطلاعات را در هرکدام از جهات (بالا، پایین یا افقی) محدود کرده باشد، ارتباط از هم می‌پاشد.

عوامل گمراه‌ کننده: استفاده از تدابیر گمراه‌کننده روند برقراری ارتباط را متوقف کرده و عمدتاً ارتباط به شکست منجر می‌شود. از آنجایی که زبان خود از کلمات تشکیل شده است و این کلمات ارزش‌ها را با خود به همراه دارند، شما فقط باید یک چیز را، آن هم به شیوه‌ای خاص بگویید تا شیوه تشخیص دیگران از پیامتان را تحت‌تأثیر قرار داده و به انتظارات و رفتارها شکل بدهید. (تیل، ۱۳۸۶: ۱۵۲).

منبع: modir123.com

[۱] – noise