پژوهش های برتر | پروپوزال آماده، مدیریت استراتژیک شرکت ها، پلن های کسب و کار
روابط بازاریابی و سرمایه گذار
روابط بازاریابی
بازاریابی در دو دهه اخیر با تغییرات گسترده ای روبرو شده است. خروج از حوزه معاملات تنها نسبت به انواع جدید و پویا از روابط شکل راه بازاریابی دیده می شود و انتظار می رود که اجرا شود (وبستر، ۱۹۹۲). تعریف کلیدی تصور دوباره بازاریابی، می تواند هدف آن را بعنوان ” “شناسایی و استقرار، حفظ و افزایش و در صورت لزوم به روابط با مشتریان و دیگر احزاب باید پایان داده شود تا از این طریق اهداف اقتصادی و متغیرهای دیگر تحقق یابد.” (گرونوس، ۲۰۰۷، ص۵).
همراه با این دیدگاه رابطه جدید، بازاریابی انتظار می رود که در مشخصه ایجاد ارزش برای سهامداران (روز و فاهی، ۱۹۸۸) نقش داشته باشد که دلالت بر یک تغییر اساسی از حداکثر رفاه مصرف کننده سنتی و به حداکثر رساندن ارزش شرکت دارد. بعنوان یک نتیجه از این تصور دوباره، ادبیات در رابطه با بازاریابی، امور مالی (زینخان و وربروج، ۲۰۰۰) و تاثیر بازاریابی بر ارزش شرکت توسعه (سریواسان و هانسن، ۲۰۰۹؛ استوارت، ۲۰۰۹) نقش تعیین کننده دارد. استاوا و همکاران. نقش بازاریابی در حال توسعه و مدیریت دارایی های مبتنی بر بازار را براسا تعامل شرکت با موجودیتهای خارجی توصیف می کنند. آنها ارزش دارایی سهامداران را بوسیله بالا بردن جریان های نقدی، کاهش نوسانات و آسیب پذیری آنها، و افزایش ارزش باقی مانده داراییها تقویت می کنند. دارایی های مبتنی بر بازار یا معنوی و یا رابطه ای هستند.
اگر چه روابط سرمایه گذار می تواند مبتنی بر بازار می تواند معادل سرمایه باشد (کوین و ویتر، ۲۰۰۲)، ادبیات بازاریابی، امور مالی به صراحت با این دو شرکت سرمایه گذار در این راه ارتباطی ندارد. بی توجهی به سهامداران به عنوان یک گروه مهم ذینفعان مایه تاسف است که در ادبیات بازاریابی و حرفه ای ارائه دیدگاه های ارزشمند برای مدیریت تعامل با سرمایه گذاران وجود دارد.
