پژوهش های برتر | پروپوزال آماده، مدیریت استراتژیک شرکت ها، پلن های کسب و کار
دیدگاه ها در مورد توانمند سازی کارکنان
دیدگاه های چندگانه ای در مورد توانمندسازی و معانی خاصی از ساخت، توجه به افراد، محیط، اهداف و دیگر متغیر ها وجود دارد. تحقیق در مورد توانمند سازی تا حد زیادی بر گروه هایی که به طور معمول معیوب، ناتوان و ظاهرا ناتوان هستند تمرکز می کند.
در طول دهه ۱۹۹۰، نویسندگان زیادی بیان کردند که با توجه به تغییر مسیر سازمان ها نسبت به کارمند هایشان، آن دوران ” عصر توانمندسازی ” بود. تحقیقات در زمینه توانمند سازی در درجه اول از طریق رویکرد رابطه ای و یا رویکرد انگیزشی انجام شد. مفهوم ارتباطی، بر مبنای شیوه های مدیریتی بر واگذاری قدرت و مسئولیت تصمیم گیری متمرکز است. بر طبق این رویکرد، حرکت بر مبنای سلسله مراتب سازمانی پایینی است (منون ۲۰۰۱) جاییکه منابع قدرت می توانند قانونی باشند به عنوان مثال (کنترل دفتر) یا هنجاری باشند (کنترل پاداش های نمادین) یا بر مبنای پاداش باشند (کنترل پاداش های مالی) اجباری باشند (کنترل مجازات) و یا بر مبنای دانش و تخصص باشند. رویکرد انگیزشی بر توانایی روانی به عنوان مسبب اصلی احساس توانمندی افراد تاکید می کند. زیرا تعاریف مفهومی و عملیاتی توانمند سازی اغلب در یک پژوهش با پژوهش دیگر متفاوت است و برای یک تعرف همسان از توانمند سازی به تحقیقات بیشتری نیاز است.
محققان توانمندسازی را حداقل به دو صورت تعریف می کنند: رویکرد موقعیتی و رویکرد روانشناختی (کانگر و کانولگو ۱۹۹۸). از طرفی، رویکرد موقعیتی علاقه‌مند به انتقال قدرت از سطوح بالای مدیریتی به کارکنان بوسیله مشارکت دادن آنها در تصمیم‌گیری است. این مفهوم معمولا به صورت مفهوم ارتباطی و یا مفهوم شیوه مدیریتی شناخته می‌شود . از طرف دیگر نیز رویکرد روانشناختی تاکید کمتری بر تصمیم‌گیری دارد. در عوض این رویکرد بر فرآیندهای انگیزشی در کارکنان تاکید می‌کند. رویکرد روانشناختی، توانمندسازی را به صورت شناخت روحیات مختلف که در افزایش انگیزه دورنی مشارکت دارد در نظر می‌گیرد.
ابعاد مختلف توانمند سازی و عملکرد تیم، از دیدگاه روانشناختی توانمند سازی حمایت می کند و بیان می شود که ابعاد چندگانه توانمند سازی کارکنان نشان می دهد که توانمند سازی روان شناختی شامل معنی داری، شایستگی، انتخاب و اثرگذاری است. اخیرا پیتر و همکاران در سال ۲۰۰۲ ؛ پیشنهاد کردند که هفت بعد توانمند سازی باید در کارکنان وجود داشته باشد و این هفت بعد عبارتند از : قدرت، تصمیم گیری، اطلاعات، استقلال، ابتکار و خلاقیت، دانش، مهارت و مسئولیت.
