مقاله فارسی کارت امتیازی متوازن

عنوان مقاله: کارت امتیازی متوازی

رشته: مدیریت استراتژیک

فرمت: word

حجم فایل: ۲۳ KB

 منبع: مقاله کلاسی

[stextbox id=”grey” caption=”چکیده مقاله” collapsing=”true” mode=”js” direction=”rtl” shadow=”false”]

کارت امتیازی متوازن

کارت امتیازی متوازن: در مورد روش های ارزیابی عملکرد کارکنان و فرآیندهای یک سازمان، از طریق اندازه گیری، کنترل و مدیریت به منظور هدایت برنامه ها و اهداف سازمانی در راستای حفظ و افزایش مشتری، افزایش کیفیت در خدمات و محصولات و باقی ماندن در بازار رقابت جهانی و دریک جمله تغییر و بهبود، بسیار گفته شده است و در این ارتباط روش هایی چون جایزه دمینگ، مالکوم بالدریچ، برتری سازمانی، اسمارت، منشور عملکرد، کارت امتیازی متوازن و … بررسی و مزایا و قابلیت ها و مولفه های پیاده سازی آنها بیان شده است.

اگر ارزیابی استراتژی به شیوه ای اثربخش انجام شود، سازمان می تواند از نقاط قوت داخلی استفاده کند و از فرصت های خارجی بهره برداری کند، تهدیدات را شناسایی و در برابر آنها از خود دفاع کند و سرانجام بیش از آنکه نقاط ضعف داخلی زیانبار شوند از نیروی آن بکاهد. بدلیل نقص هایی که در روش های موجود ارزیابی عملکرد وجود دارد، عملکرد بدرستی ارزیابی نمی شود. لذا مدیران نمی توانند با توجه به ارزیابی صورت گرفته تصمیمات درستی را اتخاذ نمایند. به منظور برطرف کردن این مشکل یک روش ارزیابی عملکرد توسط کاپلان و نورتون در سال ۱۹۹۰ ابداع شد و کارت امتیاز متوازن نام گرفت. کارت امتیاز متوازن اجازه می دهد یک سازمان چشم اندازها و استراتژی ها را بر اساس الگوی خاصی تفسیر کند و مورد ارزیابی قرار دهد.

واژه های کلیدی: ارزیابی عملکرد، کارت امتیازی متوازن (Balance Scorecard – BSC) 

[/stextbox][stextbox id=”grey” caption=”مقدمه مقاله” collapsing=”true” mode=”js” direction=”rtl” shadow=”false”]

ارزیابی عملکرد

ارزیابی عملکرد، یکی از وظایف اصلی هر سازمان  و یکی از وجوه مدیریت عملکرد می باشد که در گذشته بیشتر از طریق به کارگیری شاخص های مالی اجرا شده است (وینگ و دیگران،۲۰۰۶). در دو دهه اخیرموضوعاتی مانند یادگیری سازمانی،خلق دانش و ظرفیت نوآوری، بعنوان عوامل تعیین کننده مزیت رقابتی مورد توجه قرار گرفته اند و این تمرکز به دلیل ظهور جهانی سازی،تشدید رقابت، و پیشرفت بی سابقه تکنولوژی بخصوص در زمینه ارتباطات واطلاعات بوده است (کروسان و بردرو،  ۲۰۰۳).

[/stextbox]

[maxbutton id=”5″ ] [maxbutton id=”4″ ] [maxbutton id=”3″ ] [maxbutton id=”6″ ]