مقاله متنی: پیشینه دلبستگی، دلبستگی به محصول، دلبستگی به برند

پیش زمینه دلبستگی، دلبستگی به محصول، دلبستگی به برند

مفهوم دلبستگی

دلبستگی اساسا به دلیل درک عمیق پیوندهای عاطفی که فردی را به فرد دیگر، و یا فردی را به شی در یک زمان و یا مکان خاص متصل می کند، توسعه پیدا کرده است. از این رو نظریه پردازان به ارتباط روان شناختی میان بشر و موجودات، و نیز آثار چنین ارتباطی بر رفتار بشر، پرداخته اند. همانطور که بولبی اظهار داشت، “فردی که به شخص یا چیزی دلبستگی دارد، خیلی زیاد مستعد ایجاد نزدیکی و تماس با آن چیز می باشد. اصل اساسی تئوری دلبستگی در حقیقت این است که افراد به صورت طبیعی انگیزه دارند که محافظت شدن از تهدیدهای فیزیکی و روانشناختی به دنبال ایجاد نزدیکی و دلبستگی هستند.

از آنجا که مهمترین برآورد و نتیجه ی دلبستگی، آرزوی افراد در حفظ نزدیکی می باشد، از این ساخت معمولا در مطالعات بازاریابی به منظور توضیح پدیده ی وفاداری، استفاده می شود. پژوهشهای بیشماری نشان می دهند که پیوند قوی میان برند-مشتری، و میان محصول-مشتری، منجر به افزایش میل افراد در ایجاد خریدهای مکرر از یک برند می شود، و به بازاریابان اجازه می دهد که از وفاداری غیر جعلی بهره ببرند.

دلبستگی به محصول و دلبستگی به برند، به صورت زیر تعریف می شود: اولی، به عنوان یک پیوند مملو از احساسات میان فرد و یک برند، از طریق احساس عمیق پیوند، همبستگی و محبت، شامل احساسات و تفکرات درباره ی برند و رابطه ی آن با فرد، تعریف می شود. دومی، به عنوان یک ویژگی چندوجهی از رابطه ی میان فرد و اشیاء تعریف می شود.

علی رغم استفاده ی گسترده ی این ساخت ها در پژوهشهای مشتری مدار، هیچ مدرک تجربی دال بر وجود و نقش دلبستگی خریداران صنعتی به برندها و محصولات صنعتی و آثار آن بر وفاداری به برند، وجود ندارد.