پژوهش های برتر | پروپوزال آماده، مدیریت استراتژیک شرکت ها، پلن های کسب و کار
ویژگی های تعریف کننده منابع و قابلیت های استراتژیک
در ادبیات موضوع، چندین طرح روی ویژگی هایی تاکید کرده اند که برای اینکه منابع و قابلیت ها، استراتژیک تلقی شوند باید آنها را داشته باشند. با وجود این، توافق عمومی روی شناسایی این ویژگی ها حاصل نشده است. نویسندگان فقط تاحدودی روی این ویژگی ها توافق دارند و در این موارد هم اصطلاحاتی که برای توصیف موارد مشابه بکار برده اند، کاملا متفاوت هستند. گردآوری تمامی این ویژگی های شناسایی شده به اضافه تجزیه و تحلیل روابط مابین آنها، به ما امکان شناسایی معیارهایی اساسی را می دهد که منابع و قابلیت های استراتژیک باید داشته باشند. اینها، عمدتا به صورت زیر هستند:
- غیر قابل تقلید بودن (بارنی، ۱۹۹۱ ؛ دیرکس و کول، ۱۹۸۹؛ رید و دفیلیپی، ۱۹۹۰؛ گرانت، ۱۹۹۱؛ پتراف، ۱۹۹۳؛ بلک و بوال،۱۹۹۴؛ فرناندز و سورز، ۱۹۹۶؛ ویسنته- لورنته، ۲۰۰۰)، مشکلی که رقبا در کپی کردن منابع و قابلیت های سازمان از طریق توسعه داخلی، با آن روبرو می شوند.
- ارزش (بارنی، ۱۹۹۱)، مطلوبیت منابع برای رقابت موفق در یک صنعت ویژه است. بنابراین ارزش، به تناسب بین منبع یا قابلیت با استراتژی و سازگاری روی این یکی با شرایط محیطی آن بستگی دارد(آکر، ۱۹۸۹؛ آمیت و شومیکر، ۱۹۹۳).
- مختص بودن (گرانت، ۱۹۹۱)، امکان سازمان برای کنترل منافعی که توسط منابع یا قابلیتهای آن ایجاد می شود.
- دوام و ماندگاری (دیرکس و کول، ۱۹۸۹؛ گرانت، ۱۹۹۱؛ پاراهلارد و همل، ۱۹۹۰)، به عمر متوسط منابع و قابلیت هایی که منشا مزیت رقابتی هستند اطلاق می شود.
- غیر قابل جانشین بودن (دیرکس و کول، ۱۹۸۹؛ بارنی،۱۹۹۱؛ پتراف، ۱۹۹۳)، وضعیتی را توصیف می کند که در آن، جانشین هایی برای جایگزینی یک منبع یا قابلیت به وسیله یک منبع یا قابلیت با ویژگی مشابه یا معادل وجود ندارد.
- غیرقابل انتقال بودن (دیرکس و کول، ۱۹۸۹؛ بارنی،۱۹۹۱؛گرانت، ۱۹۹۱؛ پتراف، ۱۹۹۳)، مشکل خرید و فروش آزاد و بدون محدودیت دارایی ها در بازار است.
