مقاله متنی انواع فساد اداری

انواع فساد اداری

میردال: فساد بع تمامی شکل های گوناگون انحراف یا اعمال قدرت شخصی و استفاده نامشروع از مقام و موقعیت شغلی قابل اطلاق است.
تئوبولد: فساد اداری یعنی استفاده غیر قانونی از اختیارات برای نفع شخصی
تانزی: یک مسئول یا کارگزار دولتی هنگامی مرتکب فساد شده است که در اتخاذ تصمیمات اداری، تحت تأثیر منافع شخصی یا روابط و علایق خانوادگی و دلبستگی های اجتماعی قرار گرفته باشد.

الوانی (۱۳۷۷) این تعریف در خصوص کشورهای در حال توسعه بیشتر از کشورهای صنعتی مصداق دارد. زیرا در کشورهای در حال توسعه، روابط اجتماعی و خانوادگی اهمیت بسیار بالایی دارد و هر فرد وظیفه خود می داند، تا حد امکان به خویشاوندان و نزدیکان خود کمک کند. علاوه بر آن، هر فرد نیز برای رسیدن به مقاصد شخصی و رفع مشکلات خود، در وهله اول، متکی به حمایت ها و مساعدن های اقوام و آشنایان خود است.

سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور: فساد اداری عبارت است از:

الف) اقدامات مأمورین دولتی که با هدف استنفاع و بهره برداری برای خود یا اشخاص دیگر یا در قبال دریافت مال برای خود یا اشخاص دیگر از طریق راههای زیر انجام می پذیرد:

نقض قوانین و مقررات و ضوابط اداری

تعبیر و تفسیر قوانین و مقررات و ضوابط اداری

تغییر در قوانین و مقررات و ضوابط اداری

خودداری، کندکاری یا کوتاهی در انجام وظائف قانونی در قبال ارباب رجوع

تسهیل یا تسریع غیر عادی در انجام کار برای اشخاص معین در مقایسه با دیگران

ب) اقدامات اشخاص حقیقی یا حقوقی با هدف استنفاع و بهره برداری برای خود یا اشخاص دیگر در قبال پرداخت مال به مأموران دولت که به منظور برخورداری از مزایا و امتیازات از راههای غیر صحیح انجام می پذیرد.

بانک جهانی و سازمان شفافیت بین المللی: فساد اداری عبارت است از استفاده از قدرت عمومی برای کسب منافع خصوصی 

فساد اداری به وضعیتی در نظام اداری گفته می‌شود که در اثر تخّلفات مکرر و مستمر کارکنان به وجود می‌آید و جنبه‌ای فراگیر دارد که در نهایت آن را از کارایی و اثربخشی مورد انتظار باز می‌دارد. این تخلّفات که مجموعاً به فساد اداری منجر می‌شود انواع مختلفی دارند که عبارتند از:

۱- فساد مالی که خود به چندین نوع تقسیم می‌شود:

_ ارتشا؛

_ اختلاس؛

_ فساد در خریدهای دولتی از بخش خصوصی؛

_ فساد در قراردادهای مقاطعه کاری دولت با پیمانکاران؛

_ فساد مالیاتی؛

۲- استفاده شخصی از اموال دولتی؛

۳- کم‌کاری، گزارش مأموریت کاذب، صرف وقت در اداره برای انجام کارهایی به غیر از وظیفه اصلی؛

۴- سرقت اموال عمومی از سوی کارکنان؛

۵- اسراف و تبذیر؛

۶- ترجیح روابط بر ضوابط؛

۷- فساد در شناسایی و مبارزه با قانون شکنی؛ (تساهل و تسامح نسبت به فساد)

۸- فساد در ارائه کالا و خدمات دولتی؛

۹- فساد در صدور مجوّز برای فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی؛

۱۰- فساد استخدامی: (عدم رعایت ضوابط و معیارهای شایستگی در گزینش، انتخاب و ارتقای افراد در سازمان.) (فرهادی نژاد، ۱۳۸۸).