دستورالعمل حسابداری تولید گازهای گلخانه ای
دستورالعمل اصلی حسابداری تولید گازهای گلخانه ای معمولاً شامل این پنج مرحله است:
۱) شناسایی مرز مکانی و زمانی تولید گازهای گلخانه ای. به طور خاص، در این مطالعه موردی از تولید گازهای گلخانه ای ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۲ استفاده شده است. دلیل انتخاب ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا جایگاه مهم آنها در کاهش تولید گازهای گلخانه ای و شباهت های سیاسی و اقتصادی بین این کشورها بوده است.
۲) طراحی یک چارچوب حسابداری یکپارچه برای تولید گازهای گلخانه ای به منظور تسهیل مقایسه میان کشورهای مختلف. برای این کار به چارچوب حسابداری (بالا به پایین یا پایین به بالا)؛ متدولوژی (برآورد موجودی، ورودی – خروجی یا سایر مدل ها)؛ و نحوه ارزیابی تفاوت بین بخش ها و گازهای گلخانه ای توجه می شود. در این مطالعه با استفاده از روش برآورد موجودی مجمع بین المللی تغییر اقلیم (IPCC) از چارچوبی پایین به بالا استفاده شده است تا سهم بخش های مختلف در مجموع تولید گازهای گلخانه ای نیز مشخص شود.
۳) ایجاد موجودی آلاینده ها. در اینجا بخش ها، فرآیندهای درون آن بخش ها، و ضریب آلایندگی هر یک از گازهای گلخانه ای توضیح داده می شود. در این پژوهش، مطابق با دستورالعمل های IPCC در مورد موجودی ملی گازهای گلخانه ای، موجودی آلاینده ها از شش نوع گاز گلخانه ای تشکیل شده است (CO2، CH4،N2O، هیدروفلوروکربن ها، پرفلوروکربن ها و SF6) که در شش بخش (انرژی، فرآیندهای صنعتی (IP)، استفاده از حلّال ها و سایر محصولات، کشاورزی، کاربری زمین، تغییر کاربری زمین و جنگلداری (LULUCF) و پسماند) تولید می شود.
۴) گردآوری و یکسان سازی داده ها. داده های این مطالعه از گزارش موجودی ملی و گزارش مشترک سال های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۲ (که در آوریل سال ۲۰۱۳ و تحت معاهده چارچوب سازمان ملل در مورد تغییر اقلیم (UNFCCC) و پیمان کیوتو منتشر شده است) استخراج شده است. برای ارائه داده های تفصیلی درباره تولید گازهای گلخانه ای و کاهش تولید در دوره مطالعه شده، بیش از ۷۰ جدول از این منابع استخراج شده است.
۵) تحلیل مشخصات سالانه تولید گازهای گلخانه ای و روند آنها در طول زمان. از ترکیب سهم هر بخش در تولید گازهای گلخانه ای هر یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا در یک زمان خاص به عنوان متغیر جانشین مشخصات ایستای آلاینده استفاده شد. از تغییر عملکرد نسبی کشورهای مختلف از نظر تولید گازهای گلخانه ای در طول سال های ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۲ به عنوان متغیر جانشین مشخصات پویای آلاینده استفاده شد.